Οι επιστήμονες θεωρούν τους κροκόδειλους τους μηχανικούς του οικοσυστήματος, επειδή δημιουργούν μονοπάτια που διευκολύνουν την κυκλοφορία των θρεπτικών συστατικών. Η αύξηση του πληθυσμού τους είναι το κλειδί για την ισορροπία του οικοσυστήματος.

Η αλήθεια είναι, ότι δεν βλέπουμε συχνά υποβρύχιες φωτογραφίες, όχι επειδή δεν είναι ωραίες, αλλά επειδή είναι δύσκολη η λήψη τους. Έτσι, λίγοι φωτογράφοι έχουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να αποκτήσουν πρόσβαση στα πιο απομονωμένα μέρη των ωκεανών.

Οι περισσότερες υποβρύχιες φωτογραφίες του 2016 ανήκουν στους δύτες Ντέιβιντ Ντουμπιλέτ και Μπράιαν Σκέρι. Ο Ντουμπιλέτ απαθανάτισε μια αποστολή στα υπεράκτια οικοσυστήματα της Κούβας. Ο Σκέρι κολύμπησε μαζί με καρχαρίες στις Μπαχάμες. Οι υπόλοιπες φωτογραφίες προέρχονται από απίθανα μέρη, όπως το Εθνικό Πάρκο Yellowstone με τους άγριους κάστορες.

Δείτε παρακάτω μερικές από τις πιο εντυπωσιακές υποβρύχιες φωτογραφίες του National Geographic για το 2016:

  • Ακτινοπτερύγιοι στροβιλίζονται μέσα στην θάλασσα. Το πυκνό δάσος των ριζών προσφέρει καταφύγιο σε αυτά τα μικρά ψάρια, τα οποία ενισχύουν τους υφάλους παρέχοντας μια περιοχή αναπαραγωγής για τα ευάλωτα πλάσματα και με την παγίδευση ιζημάτων που μπορούν να πνίξουν κοράλλια.

  • Τρεις λείοι καρχαρίες (Carcharhinus falciformis) λάμπουν μέσα στο γαλάζιο της Καραϊβικής Θάλασσας. Οι υγιείς ύφαλοι υποστηρίζουν μια τροφική αλυσίδα που συνδέει το πλαγκτόν με τα αρπακτικά.

  • Με σαγόνια και δόντια που έχουν σχεδιαστεί για να συντρίβουν πολύ σκληρά αντικείμενα, όπως το κέλυφος της χελώνας, οι καρχαρίες τίγρεις όταν έρχονται σε επαφή με άγνωστα αντικείμενα, όπως η φωτογραφική μηχανή πρώτα δαγκώνουν και μετά ανησυχούν για την βρωσιμότητα αυτού που δάγκωσαν.

  • Καλαμάρια της Καραϊβικής (Sepioteuthis sepioidea), γνωστά για τις αδηφάγες ορέξεις τους και την ικανότητά τους  να επικοινωνούν με γρήγορες αλλαγές στο χρώμα του δέρματος, κυνηγούν για το γεύμα τους.

  • Εκτός από τους λείους καρχαρίες, στα αρπακτικά στους Κήπους της Βασίλισσας συμπεριλαμβάνονται και μεγάλα ψάρια, όπως αυτή η μαύρη σφυρίδα (Mycteroperca bonaci).

  • Αφού είχε σχεδόν αφανιστεί από τους κυνηγούς στα μέσα του 1800, οι κάστορες επιστρέφουν στην Δύση και στο Εθνικό Πάρκο Grand Teton.

  • Τα στίγματα σε αυτό το νυκτόβιο χταπόδι Αιγόκερως (Callistoctopus alpheus) έχει κύτταρα γεμάτα με χρωστική ουσία. Αν τα άνοιγε όλα θα φαινόταν κόκκινο με λευκές βούλες.

  • Τα ψάρια Haemulon Sciurus και Lutjanus apodus γεμίζουν τον χώρο μεταξύ μεταξύ των κοραλλιών Acropora palmata. Τα ταχέως αναπτυσσόμενα αλλά εύθραυστα κοράλλια είναι ένα είδος υπό απειλή. Έχει σχεδόν εξαφανιστεί στο μεγαλύτερο μέρος της Καραϊβικής, αλλά οι πληθυσμοί του παραμένουν στους Κήπους της Βασίλισσας.

  • Πέστροφες σε περίοδο αναπαραγωγής στο ποτάμι Gros Ventre, οι οποίες έχουν μεγάλη αξία για τους ερασιτέχνες ψαράδες. Ευδοκιμούν στο κρύο νερό και απειλούνται από την αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος.

  • Στον πάτο ενός βάλτου στο βόρειο Everglades, ένας Αμερικάνικος αλιγάτορας περιμένει το θήραμά του.

  • Ένας δύτης θέλει να δει από κοντά έναν καρχαρία τίγρη στις Μπαχάμες. Ωστόσο, το σκηνικό μπορεί να μην είναι τόσο επικίνδυνο όσο πιστεύετε: οι καρχαρίες τίγρεις βασίζονται στην έκπληξη για να κυνηγήσουν το θήραμά τους και είναι σχεδόν αδύνατον να επιτεθούν σε δύτες που βλέπουν.

  • Περιτριγυρισμένες από πράσινες τεράστιες ανεμώνες αυτός ο αστερίας τρέφεται με μύδια και καρχαρίες. Από το 2013 οι αστερίες κατά μήκος της ακτής του Ειρηνικού πεθαίνουν σε πρωτοφανείς αριθμούς. Οι επιστήμονες υποψιάζονται, ότι οι θερμότερες θάλασσες αποδυναμώνουν την αντίσταση του είδους στις ασθένειες.

  • Λευκοί καρχαρίες και ψάρια μοιράζονται την θάλασσα, αλλά η σχέση των καρχαριών με τους ανθρώπους είναι προβληματική. Η εμπορική αλιεία έχει πλήξει σημαντικά το είδος.

  • Η άκρως απειλούμενη νεοσσός κεραμωτή χελώνα (Eretmochelys imbricata) κολυμπάει μακριά από την ακτή κάτω από ένα προστατευτικό σούρουπο. Η Κούβα απαγόρευσε τη συγκομιδή των θαλάσσιων χελωνών το 2008.

Πηγή

Σχόλια

σχόλια