Ο τεράστιος (και διογκούμενος) κίνδυνος των «κόκκινων δανείων» στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. υποχρεώνει το ECOFIN να επαναφέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την αναζήτηση market friendly «λύσεων», για το πώς θα αντιμετωπισθεί η ωρολογιακή βόμβα του ενός τρισ. ευρώ NPLs.
Η συζήτηση σαν κεντρικό θέμα στη συνάντηση της Δευτέρας, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, θα ανοίξει τους προβληματισμούς, που ήδη έχουν σημαντική υποστήριξη στο Συμβούλιο, για το ενδεχόμενο ενός πανευρωπαϊκού σχεδιασμού που θα στηρίζεται στη δημιουργία μίας holding εταιρείας Διαχείρισης Περιουσίας (ACM).
Το σχέδιο προβλέπει να συμμετέχουν σ’ αυτή αντίστοιχες εταιρείες από κάθε χώρα της Ε.Ε. και στις εταιρείες αυτές οι τράπεζες θα «πουλήσουν» τις διαφορετικές κατηγορίες «κόκκινων δανείων» στην βάση ενός μηχανισμού, που από την μία να αποτρέπει τον κίνδυνο του Bail-In στο μέλλον και από την άλλη να αποκλείει την αμοιβαιοποίηση του κινδύνου, τόσο μεταξύ των τραπεζών της ίδιας χώρας όσο και μεταξύ των τραπεζών διαφορετικών χωρών της Ευρωζώνης.
Το συγκεκριμένο σχέδιο είχε κατ’ αρχήν τεθεί στο περιθώριο της συζήτησης στο άτυπο ECOFIN της Μάλτας τον περασμένο Απρίλιο, αλλά φαίνεται να επανέρχεται τώρα κάτω από την πίεση των αμερικανικών εποπτικών αρχών στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
H πίεση αυτή διαρκεί τουλάχιστον 2,5-3 χρόνια, ειδικά από τότε που η Fed αποφάσισε να αναστρέψει την κατεύθυνση της νομισματικής της πολιτικής. Έχει αυξηθεί κατακόρυφα μετά την εκλογή Τράμπ, αποτελεί δε σημείο τριβής υψηλής έντασης στο περιθώριο των συζητήσεων του G-20 στο Αμβούργο ειδικά μεταξύ Γερμανίας και Ουάσιγκτον.
Η πρόταση για την δημιουργία μιας ευρωπαϊκών διαστάσεων Holding εταιρείας στην οποία οι βασικοί μέτοχοι με «συμβολικές» χρηματικές συμμετοχές – αλλά όχι υποτυπώδεις – θα είναι τα κράτη μέλη (με status επενδυτή), επανέρχεται σ’ αυτό το «διαφορετικό” πλέον περιβάλλον, και προβλέπει οτι θα στηρίζεται σε ιδιώτες επενδυτές (Funds) οι οποίοι θα αναλαμβάνουν και το επενδυτικό ρίσκο.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, η συμμετοχή της Ελλάδας θα ήταν 900 εκατ. ευρώ και της Γερμανίας 2 δισ. ευρώ, αναλογικά με το εύρος των NPLs και του ποσοστού κινδύνου που τους αποδίδεται.
Η ιδέα είναι οτι ο ESM και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, στα όρια που το επιτρέπει το καταστατικό τους, θα μπορούν να συμμετέχουν όχι με κεφάλαια, αλλά με «εγγυήσεις» στο κεφάλαιο της Holding.
Αυτή η παράμετρος αποτελεί και το μεγάλο πλεονέκτημα του σχεδίου, καθώς οι «εθνικές» AMC θα χρηματοδοτούνται από ιδιώτες επενδυτές και την διαχείριση των δανείων τα οποία θα μπορούν υπό πολύ αυστηρούς όρους να τιτλοποιούν, να πουλάνε, να αναδιαρθρώνουν σε συνάρτηση με το μέλλον των εταιρειών από τις οποίες προέρχονται, κ.λ.π.
Το δεύτερο επίπεδο εγγύησης για τους επενδυτές στο σύστημα αυτό είναι το γεγονός οτι ο SSM, ο ESM, η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, θα έχουν υπό την εποπτεία τους τη λειτουργία της AMC και των συνδεόμενων «εθνικής» εμβέλειας AMC.
Το σχέδιο αυτής της πρότασης έχει ετοιμασθεί από διάφορα Τhink Tank, αλλά στηρίζεται στην βασική πρόταση που έχει μελετηθεί υπό τον τίτλο «Utilizing AMCs to Tackle Eurozone’s Legacy Non-Performing Loans” των E. Avgouleas και Ch. Goodhart και η οποία έγινε αντικείμενο συζητήσεων στο Ecofin τελευταία φορά τον περασμέν Απρίλιο.
