Αν υπάρχει ένα περιοδικό που προβάλλει συνεχώς τις πιο όμορφες φωτογραφίες από όλο τον κόσμο, αυτό είναι το Nat Geo. Οι διάσημοι διαγωνισμοί φωτογραφίας προσελκύουν μερικούς από τους καλύτερους φωτογράφους και βλέποντας τις εκπληκτικές λήψεις τους, θαυμάζουμε ακόμη περισσότερο τη Μητέρα Γη. Ο Διαγωνισμός του National Geographic για τον Ταξιδιωτικό Φωτογράφο της Χρονιάς 2017, ξεχωρίζει.
Οι υποβολές του διαγωνισμού έκλεισαν στις 30 Ιουνίου, αλλά οι νικητές δεν θα ανακοινωθούν μέχρι τον Αύγουστο. Για να διευκολύνουν την αναμονή, οι συντάκτες της Nat Geo κυκλοφόρησαν τις αγαπημένες τους συμμετοχές. Παρακάτω θα δείτε μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες του διαγωνισμού, που αγωνίζονται για τις κορυφαίες θέσεις της κατηγορίας και το μεγάλο βραβείο. Πρόκειται για ένα δεκαήμερο ταξίδι στα Νησιά Γκαλαπάγκος, με την αποστολή του National Geographic.
Αντανάκλαση στα πράσινα νερά (Ρόναλντ Φριτζ)
«Το σπήλαιο Χανγκ Σον Ντονγκ, βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Φονγκ Να – Κε Μπανγκ, της επαρχίας Κουάνγκ Μπιν στο Βιετνάμ. Είναι το μεγαλύτερο γνωστό πέρασμα σπηλαίων στον κόσμο και απαιτείται πεζοπορία 2 ημερών για να φτάσει κανείς εκεί».
Παρέλαση (Τόρεϊ Χάιλεϊ)
«Κάνοντας σαφάρι στη Ζάμπια, τα χόρτα ήταν τόσο ψηλά, που πίστευα πως δεν θα έβλεπα τίποτα ενδιαφέρον. Έπειτα, τα λιοντάρια ήρθαν περπατώντας περήφανα, αλλά κουρασμένα, από τα ψηλά χόρτα και επωφελήθηκαν από τον δρόμο».
Προβηγκία, Καλοκαιρινή συγκομιδή (Τζερόμ Καρτιάλ)
«Στην περιοχή Βαλενσόλ πήγα το καλοκαίρι, που ήταν εποχή συγκομιδής. Αναζήτησα τρακτέρ και περίμενα να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. Έπρεπε απλά να χρησιμοποιήσω ένα drone και να βγάλω τη φωτογραφία, παρά τον ισχυρό αέρα».
Υποβρύχια θέα του χειμώνα στο Λοφοτέν (Σεργκέι Λουκάνκιν)
«Θέα του χωριού Α. Πανόραμα, στο Λοφοτέν της Νορβηγίας».
Δάσος της Νεράιδας (Γ. Τακαφούτζι)
Φτερά ενάντια στον ήλιο (Σκοτ Σάμμερς)
«Ο μόνος ήχος προερχόταν από τρεις χήνες που συγκεντρώθηκαν στη λίμνη, με την ομίχλη και τον ήλιο που τύλιγε την περιοχή με την αιθέρια λάμψη της. Όταν η χήνα στράφηκε προς τον ήλιο, ήταν σαν να χαιρετούσε χτυπώντας τα φτερά της».
Πρώτη βουτιά (Μάθιου Σμιθ)
«Μια νεαρή κεραμοχελώνα βρίσκεται κάτω από το πρώτο της κύμα, μόλις λίγα λεπτά μετά την εκκόλαψή της. Ο αγώνας της θα είναι μακρύς και κουραστικός και οι πιθανότητες επιβίωσης δυστυχώς είναι εναντίον της».
Στέρεα λάβα εναντίων του δάσους (Πλασίντο Φαράντα)
«Η φωτογραφία βγήκε στη Σικελία από drone. Τα κύματα λάβας προέρχονται από τη μεγάλη έκρηξη της Αίτνας, το 2002».
Ατελείωτος δρόμος για την Τρανσυλβανία (Κάλιν Σταν)
«Αυτός ο δρόμος οδηγεί στην Τρανσυλβανία, τη γενέτειρα του θρυλικού Κόμη Δράκουλα. Είναι μια εκπληκτική θέα, σε έναν υπέροχο δρόμο».
Ισχυρή καταιγίδα και κεραυνοί στον Καναδά (Μαρκ Νταφ)
«Καναδική επαρχία Σασκάτσουαν».
Μαρμάρινες σπηλιές (Κλεν Γκέσσελ)
«Οι μαρμάρινες σπηλιές της Παταγονίας».
Η δύναμη της φύσης (Σέρτζιο Ταπίρο Βελάσκο)
«Ισχυρή έκρηξη του ηφαιστείου Κολίμα στο Μεξικό, στις 13 Δεκεμβρίου 2015. Εκείνη τη νύχτα ο καιρός ήταν ξηρός και κρύος, η τριβή των σωματιδίων τέφρας δημιούργησε μια μεγάλη αστραπή περίπου 600 μέτρων, που ένωσε την τέφρα και το ηφαίστειο και φώτισε το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής σκηνής. Το 2015, το ηφαίστειο είχε μεγάλη δραστηριότητα, με εκρήξεις τέφρας που έφταναν 2-3 χιλιόμετρα πάνω από τον κρατήρα».
Κοιτώντας με περιέργεια (Χιντετόσι Κικούτσι)
«Αυτά τα 8 ελάφια περιπλανιόντουσαν στο τεράστιο χιονισμένο πεδίο του Χοκάιντο της Ιαπωνίας. Όταν το drone τα πλησίασε, σταμάτησαν και κοίταξαν το άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο με περιέργεια. Μου άρεσαν οι σκιές, οι σιλουέτες και η στάση του σώματός τους».
Κατάσκοπος (Μαρκ Σεμπούρι)
«Οι φάλαινες βγαίνουν έξω από το νερό, για να δουν τι συμβαίνει στην επιφάνεια. Είναι σαν να καταλαβαίνουν πως τις βλέπουμε και προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Ήθελα να απαθανατίσω τη φάλαινα ανάμεσα στους δύο κόσμους, πάνω και κάτω από την επιφάνεια».
Απελευθερωμένη οργή (Ντάνα Κένεντι)
«Το Εθνικό Πάρκο Αμποσελί, είναι ιδανικό για να συναντήσει κάποιος ελέφαντες στο φυσικό τους περιβάλλον. Αυτός ο μεγάλος ελέφαντας πλησίασε το όχημά μας και η ενέργειά του ήταν εμφανής. Ήταν μια συναρπαστική όψη ενός γίγαντα 5 τόνων, που μου ανέβασε την αδρεναλίνη στα ύψη».
Αγναντεύοντας από το βουνό (Τζένυ Όλιβερ)
«Είχε παγωνιά όταν φτάσαμε στην κορυφογραμμή. Τα αγριοκάτσικα μας πλησίασαν πολύ γρήγορα. Έριξα μια τελευταία ματιά και είδα αυτό το μεγάλο αγριοκάτσικο να κοιτάζει την Ολυμπιακή άγρια φύση από την κορυφή του βράχου».
Απόλυτη συμμετρία (Χιρόσι Τανίτα)
«Τα άνθη κερασιάς αντανακλώνται και το αποτέλεσμα είναι υπέροχο».
Μια αξιομνημόνευτη πορεία (Μανίς Μαμτανί)
«Αεροφωτογραφία του υπέροχου δρόμου στο Νιου Χάμσαϊρ. Χρησιμοποίησα drone για να απαθανατίσω τα φθινοπωρινά χρώματα που δεν μπορεί να δει κάποιος από το δρόμο».
Ώρα για το μεσημεριανό γεύμα (Αντρέι Ναρτσούκ)
«Τα κοράλλια είναι μια πραγματική λιχουδιά για τις χελώνες. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, σταματούν να δίνουν προσοχή σε όσα συμβαίνουν γύρω τους. Χρησιμοποιούν τα πτερύγια και με το ράμφος τους κόβουν κομμάτια κοραλλιών».
Νότιο Καλαμάρι στο Ηλιοβασίλεμα (Τζόρνταν Ρόμπινς)
«Ενώ κολυμπούσα, είδα σε κοντινή απόσταση ένα νότιο καλαμάρι. Ήρθε σιγά-σιγά προς το μέρος της φωτογραφικής μηχανής και το φωτογράφισα».
Εθισμός στο αλάτι (Χουάν Μιγκέλ Χερνάντεζ)
«Οδηγώντας κατά μήκος του Εθνικού Πάρκου Γκασπέσιε, είδα 2 άλκες να τρώνε το αλάτι που έπεσε από ένα φορτηγό στο δρόμο, για να μη δημιουργηθεί πάγος. Καθώς πλησίασα, η μικρή άλκη τρόμαξε και έφυγε στο δάσος, αλλά η μητέρα ήταν απασχολημένη με το αλάτι».
Μπλε λίμνη στον αστρικό ουρανό (Νάο Ακιμότο)
«Η φωνή των αστεριών»
Αυτοκράτορες στην θύελλα (Χοσέ Ρόχα)
«Μια αποικία γενναίων πιγκουίνων, που αντέχουν τους ανέμους και το χιόνι στον κόλπο Γκουλντ, στη θάλασσα Γουέντελ της Ανταρκτικής».
Χιλιάδες θαλασσοπούλια (Εμίλιο Πανγκ)
«Το αυστραλιανό θαλασσοπούλι έχει το βιότοπο αναπαραγωγής του στα νησιά και τις ακτές της Νέας Ζηλανδίας, της Βικτώρια και της Τασμανίας. Βυθίζεται στο νερό με μεγάλη ταχύτητα και τρώει κυρίως καλαμάρια και ψάρια που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια. Στην παραλία Μουριουέι της Νέας Ζηλανδίας, συχνά υπάρχουν πάνω από 1.000 θαλασσοπούλια».
