Τον Φεβρουάριο του 1959, εννιά Σοβιετικοί μαθητές ξεκίνησαν για μια κατασκήνωση στα βόρεια Ουράλια. Οδηγός τους ήταν κάποιος νεαρός ονόματι Igor Dyatlov, ένας έμπειρος ορειβάτης.
Κανείς από την ομάδα δεν επέστρεψε στο σπίτι του.
Όταν, μερικές εβδομάδες αργότερα, βρέθηκαν πέντε από τα πτώματα -τα άλλα τέσσερα βρέθηκαν μετά από πολλούς μήνες- οι ερευνητές βρήκαν ότι η σκηνή τους είχε σκιστεί από μέσα. Πολλοί από τους πεζοπόρους είχαν πεθάνει από τεράστια τραύματα, σαν να υποβλήθηκαν σε κάποια έντονη δύναμη, αν και δεν υπήρχαν σημάδια πάλης ή σημάδια άλλων ανθρώπων ή ζώων κοντά. Από πολλούς έλειπαν τα ρούχα τους και από μια γυναίκα ή γλώσσα. Τα πτώματα είχαν αποκτήσει ένα παράξενο πορτοκαλί χρώμα και μερικά έδειξαν ραδιενεργό μόλυνση.
Το συμβάν έχει γοητεύσει τους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες.
Οι σοβιετικές αρχές άνοιξαν αμέσως φάκελο για το περιστατικό, αλλά το έκλεισαν εξίσου γρήγορα. Με τα χρόνια, πολλές θεωρίες προσπάθησαν να εξηγήσουν το περιστατικό, από χιονοστιβάδες, πυρκαγιές και γιέτι (μυθικοί γίγαντες των Ιμαλαΐων), μέχρι επίθεση από ντόπιους αυτόχθονες λαούς, εξωγήινους ή Σοβιετικούς στρατιώτες -ίσως κατά τη διάρκεια δοκιμών κάποιου νέου όπλου, ή σαν τιμωρία επειδή ίσως είδαν κάτι άκρως απόρρητο. Κάποιοι λένε ότι η ακτινοβολία που έμεινε σε κάποια πτώματα ίσως είναι η απόδειξη της μυστικής δοκιμής όπλων, αν και μπορεί να προέρχεται από κάτι άλλο.
Αλλά μπορεί να υπάρχει και κάποια άλλη εξήγηση, μια που βασιζόμενη στην επιστήμη μπορεί να εξηγήσει καλύτερα το τι συνέβη απ’ ότι τα γιέτι και οι εξωγήινοι: οι υπόηχοι, δηλαδή κάθε ήχος του οποίου η συχνότητα είναι χαμηλότερη από το κατώτατο όριο συχνοτήτων που μπορούν να γίνουν αντιληπτές από την ανθρώπινη ακοή.
Δείτε την ιστορία στο βίντεο που ακολουθεί:
