Ο Αρχιμπαλντ Μπράουν, ένας Βρετανός αξιωματούχος βρέθηκε κάποτε στο λιμάνι της Νάπολης, μπροστά από τους στρατιώτες, φωνάζοντας έναν εξ αυτών με όνομα, «Corporal Wojtek», αλλά κανείς δεν εμφανίστηκε.
Ήταν Φεβρουάριος του 1944 και ο Μπράουν ήταν στη Νάπολη για να βοηθήσει στην προσέλευση μιας μονάδας Πολωνών στρατιωτών που μόλις είχαν φτάσει με πλοίο από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους Συμμάχους, στην πάλη τους εναντίον των Γερμανών και των Ιταλών. Ένα από τα καθήκοντά του ήταν να ελέγξει τα ονόματα και να μιλήσει με τους στρατιώτες που είχαν φτάσει πρόσφατα.
Ο Μπράουν εξέτασε ξανά το έγγραφο με τα ονόματα των στρατιωτών που είχε στο χέρι του. Σίγουρα, ανάμεσα στα ονόματα υπήρχε ένας στρατιώτης που ονομαζόταν Wojtek, που είχε αριθμό υπηρεσίας στρατιώτη και το βιβλίο πληρωμής του, αλλά ο ίδιος ο άνδρας δεν εμφανιζόταν πουθενά. Μέχρι που ένας συνταγματάρχης οδήγησε τον Brown σε ένα κλουβί. Μέσα στο κλουβί βρισκόταν μια καφέ αρκούδα της Συρίας. Αυτός, εξήγησε ο συνταγματάρχης, ήταν ο δεκανέας Wojtek!
Η ασυνήθιστη στρατιωτική καριέρα του Wojtek ξεκίνησε την άνοιξη του 1942 σε ένα στρατόπεδο του πολωνικού στρατού στη βόρεια Περσία ή το Ιράν, όπως είναι γνωστό σήμερα. Εκεί, μια ομάδα Πολωνών στρατιωτών συναντήθηκε με ένα νεαρό αγόρι κτηνοτρόφο, που είχε βρει μόλις ένα ορφανό μικρό αρκουδάκι. Ως αντάλλαγμα για μερικά τρόφιμα, ένα ελβετικό μαχαίρι και μερικά ακόμα αντικείμενα, το αγόρι παραχώρησε στους στρατιώτες το αρκουδάκι, που το ονόμασαν Wojtek.
Οι στρατιώτες αντιμετώπιζαν τον Wojtek σαν μωρό, ταΐζοντάς τον με φρούτα, μαρμελάδα και μέλι. Ο Wojtek μεγάλωσε γρήγορα και ανάμεσα στις αγαπημένες του γεύσεις ήταν σίγουρα αυτή της μπύρας, από την οποία κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες.
Οι στρατιώτες είχαν υποφέρει πολύ στα σοβιετικά στρατόπεδα, χάνοντας τα σπίτια, τους φίλους τους και τα μέλη της οικογένειάς τους. Για αυτούς, το μικρό αρκουδάκι ήταν η μόνη πηγή χαράς, καθώς μπορούσαν να παίζουν ή και να παλεύουν μαζί του. Με τον καιρό ο Wojtek μεγάλωνε και τον Απρίλιο του 1944, όταν οι στρατιώτες μαζί με την αρκούδα πήγαν να επιβιβαστούν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας για να επιστρέψουν, οι υπάλληλοι του πλοίου αρνήθηκαν την εισόδό του, δηλώνοντας ότι μόνο στρατιώτες θα μπορούσαν να κάνουν το ταξίδι.
Έτσι οι στρατιώτες αυτοσχεδίασαν… και καταχώρησαν το Wojtek ως κανονικό στρατιώτη. Του έδωσαν βαθμό, αριθμό υπηρεσίας, και βιβλίο πληρωμής. Το κόλπο δούλεψε και έτσι η είσοδος επιτράπηκε στο Wotjek.
Ο Wotjek εκπαιδεύτηκε από τους στρατιώτες να μεταφέρει βαριά φορτία που τους ήταν απαραίτητα. Αυτό άλλωστε έκανε με μεγάλη επιτυχία και κατά τη διάρκεια της Μάχης του Monte Cassino το 1944, όταν κλήθηκε να βοηθήσει τη μονάδα κουβαλώντας κιβώτια και άλλες προμήθειες στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Ο Wotjek αργότερα κατέληξε στο ζωολογικό κήπο του Εδιμβούργου, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του μέχρι το θάνατό του.
