Η ανεπαρκής λειτουργία του κράτους δικαίου και η πολιτική αστάθεια στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν αποτελούν τροχοπέδη για τις γερμανικές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι παρούσες στη γειτονική μας χώρα περισσότερο από 100 χρόνια. Αυτό δείχνει ότι ανέκαθεν ήταν ευπρόσδεκτες, όπως παρατηρεί σε άρθρο της η εφημερίδα Die Welt. Για παράδειγμα, η Siemens άρχισε να δραστηριοποιείται στην Τουρκία επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα μέσα του 19ου αιώνα.
Σήμερα περισσότερες από 7.000 γερμανικές εταιρείες έχουν επενδύσει στην Τουρκία 13 δισ. ευρώ σε εργοστάσια, καταστήματα και γραφεία. Ωστόσο, σύμφωνα με στελέχη τους, τους τελευταίους μήνες το κλίμα έχει αλλάξει και αυτό το αποδίδουν στην πολιτική αστάθεια. Ειδικότερα, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξακολουθεί να υφίσταται. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι έχουν διωχθεί και φυλακιστεί, επειδή κατηγορήθηκαν ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνεργάστηκαν με τους πραξικοπηματίες.
Οι εξουσίες του Κοινοβουλίου περιορίστηκαν, ενώ δεν είναι λίγες και οι ξένες εταιρείες που δέχθηκαν πιέσεις από την κυβέρνηση Ερντογάν. Ωστόσο, για να αναπτυχθεί το επιχειρείν, χρειάζονται σταθερές συνθήκες και προβλέψιμες εξελίξεις. «Η εικόνα της Τουρκίας ως εμπορικής εταίρου έχει πληγεί τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία», επισημαίνουν σε έκθεσή τους σύμβουλοι της Γερμανικής Υπηρεσίας Προώθησης του Εξωτερικού Εμπορίου, GTAI. «Διαπιστώνονται πολλές παραβάσεις, ενώ αποτρεπτικό αντίκτυπο έχει η μη λειτουργία του κράτους δικαίου στη χώρα».
Δεν είναι μόνον οι Γερμανοί τουρίστες που παραμένουν μακριά από την Τουρκία, αλλά και οι άμεσες ξένες επενδύσεις, ειδικά από μικρομεσαίες εταιρείες. Επίσης, η κυβέρνηση Ερντογάν έχει επιβάλει νέες ρυθμίσεις στο εμπόριο, εφαρμόζοντας πολιτική προστατευτισμού. Φυσικά, υπάρχει μια τελωνειακή ένωση που συνδέει την Τουρκία με τη Γερμανία και τα άλλα κράτη της Ε.Ε. για περισσότερα από 20 χρόνια.
Σύμφωνα με έγγραφο της GTAI, «η ένωση θεωρητικά διευκολύνει την κυκλοφορία αγαθών, αλλά αντ’ αυτού οι ευρωπαϊκές εταιρείες αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερους ελέγχους των εισαγωγών, πρόσθετους δασμούς και πολύπλοκες υποχρεώσεις καταχώρισης προϊόντων στην Τουρκία». Η Αγκυρα, επισημαίνει η Die Welt, επιβάλλει συμπληρωματικές δοκιμές ασφάλειας των εισαγόμενων προϊόντων στην Τουρκία. Για παράδειγμα, τα παπούτσια, ανεξαρτήτως του ότι ελέγχθηκαν σχεδόν με τις ίδιες μεθόδους στην Ε.Ε., πρέπει να ελεγχθούν εκ νέου. Οι τουρκικές τελωνειακές αρχές απαιτούν, αντί των ευρωπαϊκών πιστοποιητικών, άλλα από εγχώρια ινστιτούτα για την ανίχνευση ορισμένων χημικών ουσιών.
