Cymatics: Ο Πόλεμος των Συχνοτήτων στην Μουσική

Ιούλιος 4, 2017

Ένας απέραντος ωκεανός από καθαρή, φωτεινή Συνειδητότητα υπάρχει μέσα στον κάθε ένα από εμάς, και βρίσκεται στο κέντρο των σκέψεών μας. Είναι η ίδια η πηγή ολόκληρης της ύλης. Για όσους δεν το γνωρίζουν ήδη, η Ύλη είναι μία έννοια που δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς. Ο Όρος Ύλη χρησιμοποιείται για να παρουσιάσει την ουσία (συχνά ένα άτομο), που καθιστά παρατηρήσιμα όλα τα φυσικά αντικείμενα.

Ολόκληρη η Ύλη προέρχεται και υπάρχει μέσω της δύναμης που δονεί το σωματίδιο ενός ατόμου και συγκρατεί τη δομή του. Ίσως αξίζει να θεωρήσουμε πως πίσω από αυτή την δύναμη υπάρχει ένας Συνειδητός και ευφυής Νους. Αυτός ο Νους είναι το δίκτυο από το οποίο πηγάζει η Ύλη.

Η Σταθερότητα του Κόσμου μας βέβαια φαίνεται αδιαπραγμάτευτη – καθώς μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε κάθε υλικό πράγμα μέσα του. Όμως, ξεκινώντας από τον Albert Einstein, η Σύγχρονη Φυσική αποδεικνύει πως αυτή η σταθερότητα είναι ένας αντικατοπτρισμός. Ολόκληρη η Φυσική Ύλη, οτιδήποτε έχουμε τριγύρω μας είναι στην ουσία το αποτέλεσμα μίας δόνησης. Και κάτι τέτοιο σημαίνει πως αν ισχυροποιήσεις την συχνότητα της δόνησης, η δομή της ύλης θα αλλάξει.

Ο Ήχος βρίσκεται πίσω από την εκδήλωση της Ύλης. Και υπάρχει μία μελέτη που αποκαλείται Cymatics – η μελέτη του Ορατού ήχου και της Δόνησης, που μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε την μέχρι πρότινος κρυμμένη γεωμετρία του Ήχου και των συχνοτήτων που σχηματίζουν την Ύλη.

Οι Συχνότητες των Cymatics επηρεάζουν την υφή, την δομή, το νερό και πολλά ακόμη. Και εμείς οι Άνθρωποι αποτελούμαστε κατά 70% από νερό!

Δείτε δύο χαρακτηριστικά βίντεο που αποδεικνύουν πόσο πολύ επηρεάζεται η δομή κάθε φυσικής μορφής από τις συχνότητες του ήχου:

Τι συμβαίνει όμως όταν αυτές οι συχνότητες διαμορφώνονται κατάλληλα έτσι ώστε να υποδουλώσουν την ανθρώπινη συνείδηση, απαγορεύοντάς της την πνευματική εξέλιξη; Έχει άραγε διαμορφωθεί η Σύγχρονη Μουσική μέσα από τους στοχευμένους ήχους της με τέτοιο τρόπο ώστε να επιφέρει αρνητικές συνάψεις στον Ανθρώπινο Νου;

CYMATICS: Ο ΠΌΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΉΤΩΝ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Ανθρωπότητα φαίνεται πως είναι το θύμα ενός πολέμου Συχνοτήτων που στοχεύει κατευθείαν στην Συνειδητότητά μας. Ένας πόλεμος που υπάρχει για δεκαετίες, αν όχι παραπάνω, που έχει ως στόχο να μας κρατήσει πειθήνιους και υποδουλωμένους με διάφορους τρόπους.

Για την ακρίβεια στην Σύγχρονη Ιστορία υπάρχει εκείνο που ο Δρ Len Horowitz ανέφερε ως «Στρατηγική επιστράτευση της Μουσικής». Αυτό συνέβη το 1939 όταν το κούρδισμα της Νότας Λα (A) μετατράπηκε στα 440 HZ και υιοθετήθηκε από τον κόσμο της Μουσικής. Η ίδια προσπάθεια είχε πραγματοποιηθεί και το 1910 χωρίς μεγάλη επιτυχία. Τρεις δεκαετίες αργότερα, το Ινστιτούτο British Standards (BSI), υιοθέτησε την συχνότητα A=440Hz που προωθούσε η κοινοπραξία του Ροκφέλερ και των Ναζι, την ίδια χρονική στιγμή που λάμβαναν χώρα οι προετοιμασίες για τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκείνη ήταν η χρονιά που η συχνότητα A=440Hz έγινε η διεθνής σταθερά στην Παγκόσμια Μουσική.

Η Αμερικανική Ομοσπονδία Μουσικών είχε αποδεχθεί την A440 από το 1917. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο ο Ναζί Υπουργός Προπαγάνδας Joseph Goebbels επέμεινε σε αυτή την παράδοξη εισβολή στην μουσική δημιουργικότητα, πείθοντας τους υποτιθέμενους Εχθρούς του Χίτλερ στην Βρετανία να υιοθετήσουν το «Ανώτερο» στάνταρ κούρδισμα της Άρειας Φυλής. Τι είχαν να κερδίσουν από μία τέτοια ενέργεια;

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως τον Οκτώβριο του 1953, παρά τις Βρετανικές και Ναζιστικές πιέσεις για τη συχνότητα A=440Hz (η οποία είναι «δυσαρμονική σε σύγκριση με τους Φυσικο-Ακουστικούς Νόμους της Φυσικής Πραγματικότητας), πραγματοποιήθηκε ένα δημοψήφισμα από 23.000 Γάλλους Μουσικούς που ψήφισαν υπέρ της συχνότητας A=432Hz, που ήταν και η συχνότητα που πάρα πολλοί μουσικοί ανά τους Αιώνες προτιμούσαν λόγω της αρμονικής φύσης της.

Η ΔΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

Σύμφωνα με τις προκαταρκτικές έρευνες, τις αναλύσεις και τις επαγγελματικές συζητήσεις επί του ζητήματος, η συχνόττα A=440Hz συγκρούεται με τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου (Τσάκρας) από την Καρδιά στην βάση της Σπονδυλικής στήλης. Τα Τσάκρας έτσι διεγείρονται αρνητικά και θεωρητικά, αυτή η δόνηση ενεργοποιεί το υπερεγώ και τις λειτουργίες του Αριστερού ημισφαιρίου του Νου, καταπιέζοντας την έμπνευση, την διαίσθηση και τις δημιουργικές-πνευματικές διεργασίες του ανθρώπου. Ένα αρκετά ενδιαφέρον γεγονός είναι πως η διαφορά μεταξύ των συχνοτήτων 440 και 741 είναι γνωστές στην Μουσικολογία ως το «Διάστημα του Διαβόλου».

Για την μέγιστη καταπίεση της Ανθρώπινης Συνειδητότητας, οι συχνότητες οι οποίες αντηχούν φυσικά, και οι οποίες είναι βιολογικά και ψυχο-πνευματικά διεγερτικές σχεδόν εξαλείφονται από τα ακούσματα. Οι Αρχαίοι Έλληνες και Αιγύπτιοι κούρδιζαν τα όργανά τους στην συχνότητα 432 Hz. Για αρκετούς Κιθαρίστες, η συχνότητα 432 Hz φαίνεται πως είναι το πιο πρακτικό και βιο-φιλικό κούρδισμα που υπάρχει, αν και αρκετοί μουσικοί προτιμούν την A=444.

Ο Κοχλίας που βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος του αυτιού που μετατρέπει τα ακουστικά ερεθίσματα σε ηλεκτρικά σήματα, έχει σπειροειδή σχήμα. Ένα σημείο του κοχλία περιγράφεται μαθηματικά μέσα από τη σειρά Φιμπονάτσι (Χρυσή τομή) όπως αυτή ορίζεται στην φύση. Σύμφωνα με τον Chas Stoddard στο «A Short History of Tuning and Temperament” αυτή η φρακταλικότητα επιτρέπει στις οκτάβες να αποκωδικοποιούνται σε κάθε σημείο της σπείρας αυτής, υποθέτωντας πως χωρίς αυτό το σχεδιασμό του κοχλία δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε τις συχνότητες.

Η Συχνότητα A=432 θεωρείται πως δρα βιοενεργητικά, ενισχύει την Συνειδητότητα και δρα Θεραπευτικά αν χρησιμοποιηθεί με τον Κατάλληλο τρόπο. Η Μουσική του Διαλογισμού που είναι στα 432ΗΖ είναι σίγουρα χαλαρωτική, αν και ίσως δεν υπάρχει κάτι το «μεταμορφωτικό» σε αυτή.

Επιστρέφοντας στην «αρνητική συχνότητα» , η Maria Renold στο Βιβλίο της «Intervals Scales Tones and the Concert Pitch» καταλήγει στο συμπέρασμα πως το κούρδισμα στη συχνότητα A=440Hz αποσυντονίζει την σύνδεση της Συνειδητότητας με το Κορμί και δημιουργεί αντικοινωνικές συνθήκες στην Ανθρωπότητα.

Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ενώ η μουσική που βασίζεται στην συχνότητα A=440Hz είναι συναρπαστική (ή επιθετική για κάποιους), αποσυνδέει τον άνθρωπο από τα ενεργειακά και συναισθηματικά του κέντρα, και ειδικότερα την καρδιά, και το Νου, μία κατάσταση σχεδόν καταστροφική για την ανθρώπινη εξέλιξη για αρκετούς λόγους, όμως κυριότερα γιατί μας αποσυνδέει από την Εσωτερική μας Σοφία και την συνειδητοποίηση πως είμαστε συναισθητικά όντα. Έτσι μας αποσυνδέει από τους άλλους, περιορίζοντάς μας στην υπερ-εγωιστική αντίληψη, καθιστώντας αδύνατη την συνεργατική πνευματική εξέλιξη με τους συνανθρώπους και τον Ενεργειακά ζωντανό πλανήτη μας.